Mushaf

Mushaf nyaéta istilah anu dipaké pikeun nuduhkeun salinan fisik atawa kitab suci Al-Qur’an anu disusun dina bentuk tulisan lengkep, biasana dina basa Arab. Kecap “mushaf” asalna tina basa Arab, anu hartina “lembaran-lembaran anu dikumpulkeun” atawa “kitab anu disatukeun”. Dina tradisi Islam, mushaf biasanya ngandung 114 surah anu disusun sacara sistematis, dimimitian ti Surah Al-Fatihah nepi ka Surah An-Nas. Mushaf munggaran disusun dina jaman Khalifah Abu Bakar pasca wafatna Nabi Muhammad SAW, sarta standarisasina dilengkepan dina masa Khalifah Utsman bin Affan pikeun ngahindarkeun bédana bacaan. Ayeuna, mushaf jadi alat utama pikeun umat Islam dina maca, ngapalkeun, jeung ngulik Al-Qur’an.

Lokasi:

Berbagi :